สัปดาห์สุดท้ายของการเรียนรู้ใน
Quarter2/59
สัปดาห์นี้พี่ๆ ได้วางแผนเตรียมงานเพื่อเปิดบ้านใน Quarter2 ตกลงกันได้ว่าจะแสดงละครที่เกี่ยวกับหน่วยของเรา “งอกไม่งอก” เห็นถึงความมุ่งมั่นตั้งใจของพี่ๆ
ในการซ้อม ไม่ว่าจะซ้อมกันกี่ครั้ง ก็เต็มที่เสมอ หลังจากที่แสดงเสร็จรู้สึกประทับใจในตัวพี่ๆ
มาก ได้ยินเสียงสะท้อนที่ชื่นชมในความสามารถของเขา ทำให้เราก็รู้สึกดีใจไปด้วย
ช่วงบ่ายก็เป็นกิจกรรมสัมพันธ์พี่น้องประถม ทั้งพี่และน้องสนุกสนานกับกิจกรรมมาก
ครูก็สนุกไปด้วย เป็นกิจกรรมหนึ่งที่ช่วยให้พี่กับน้องรู้จักกันมากขึ้น
มีการปฏิสัมพันธ์กันมากขึ้น
ความงอกงามที่เกิดขึ้นใน Quarter2
เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของตนเองใน
Quarter
นี้ และความเปลี่ยนแปลงของเด็กๆ ด้วยเช่นกัน
โดยส่วนตัวกลับมามองตนเองในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น การเข้าใจเด็ก
คือทำเข้าใจเขามากขึ้น เข้าไปคุย เข้าไปเล่นกับคนที่เราไม่คุ้ยเคยมากขึ้น
ได้เห็นมุมต่างๆ ของเด็กแต่ละคน ซึ่งแต่ละคนก็จะแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง การเข้าใจเขาทำให้เราสามารถทำกิจกรรมการสอนได้อย่างตรงจุดตรงประเด็น
และสามารถจัดกิจกรรมให้เหมาะกับเขาได้เป็นอย่างดี มีการเข้าหาเด็กๆ ชั้นอื่นๆ
ที่ตนเองไม่ได้สอนมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนจะเล่นแต่กับเด็กๆ ที่ตนเองสอนอย่างเดียว
ตอนนี้พัฒนาในการปฏิสัมพันธ์มากขึ้น ปรับปรุงบุคลิกภาพของตนเองให้น่าเข้าหา
ยิ้มแย้มมากขึ้น เด็กๆ จะได้ไม่เกรงและกลัวเวลาที่พูดคุยกัน
การพูดการจาก็ปรับไปเยอะเหมือนกัน
พูดจาเป็นกันเองมากขึ้น แต่ก็ยังต้องมีความน่าเคารพอยู่
ทำให้เขารู้สึกว่าเรากับเขาสามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง
จะทำให้เขาเปิดรับเราได้มากขึ้น ในเรื่องการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนนั้น
ก็เป็นไปในทางที่ดีขึ้น เพราะเราเข้าใจเขามากขึ้น
ทำให้เราจัดกิจกรรมในแต่ละสัปดาห์ให้ตรงกับหลักภาษา และเหมาะกับเขาได้
แต่ก็มีครูประจำชั้นคอยแนะคอยเตือนอยู่เสมอ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีนะที่ครูเขาคอยบอกเราอย่างนี้
เราจะได้ปรับปรุงในสิ่งที่เราขาดให้ดียิ่งขึ้น และปรับการสอนได้ตรงจุด ใน Quarter
นี้ เรื่องการสอนหรือการจัดการชั้นเรียน
คิดว่าสามารถจัดการได้ดีขึ้น แต่ก็ยังต้องพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ
ในแต่ละวันเราก็จะพบเจอกับเหตุการณ์ที่ต่างกันไป เราจะต้องทันทั้งเหตุการณ์ บริบท
และตัวเด็กๆ เองด้วย ในส่วนของการปรับปรุงตัวเองก็มีเยอะเหมือนกัน ปรับไปเยอะจาก Quarter
ที่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นการเข้าเด็กๆ การเข้าหาคุณครู การจัดการเรียนการสอน
การจัดการชั้นเรียน ร่วมทั้งการทำงานในส่วนต่างๆ
เห็นความผิดพลาดของตนเองในเรื่องต่างๆ เพราะเป็นคนที่ทำงานช้า ใจเย็น
ทำให้งานที่เร่งๆ ทำไม่ค่อยทัน ชอบโหมทำในช่วงท้ายๆ
มีบางครั้งที่เตรียมสื่อการสอนไม่เต็มที่หรือสอนได้ไม่เต็มที่
เพราะมีเนื้อหาความรู้ในช่วงนั้นน้อย เราก็ไม่ใช่ครูภาษาไทยเต็มร้อย
ยังต้องศึกษาการความรู้เกี่ยวกับภาษาไทยอีกเยอะ แต่ทุกครั้งที่สอนก็พยายามสอนอย่างเต็มที่ตามศักยภาพของตนเอง
มีผิดบ้างถูกบ้าง ก็ต้องปรับปรุงพัฒนาตนเองต่อไป
โดยรวมทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นความงอกงาม
หรือข้อปรับปรุง ก็ทำให้เราได้พัฒนาตนเองให้ก้าวถึงเป็นครูที่แท้จริงได้มากยิ่งขึ้นทุกทีๆ
ทุกครั้งที่สอนที่เจอกับเด็กๆ ก็มีความสุขทุกครั้ง ถึงแม้จะเจอปัญหาบ้างก็ตาม
มันเป็นเรื่องปรกติ แต่การที่เราเจอเขาแล้วเรามีความสุข
ก็เป็นกำลังใจสำหรับเราให้เราค่อยๆ พัฒนามากขึ้นๆ เด็กๆ
เป็นเหมือนแรงกระตุ้นให้เราก้าวเดินต่อไป ไม่ว่าทางนั้นจะมีอุปสรรค
หรือเป็นทางที่เรายังมองไม่เห็น พอเราหันกลับมามองแววตา รอยยิ้มของเขา
เราก็จะมีแรงเดินต่อไป ตอนนี้เข้าใจความเป็นครูมากขึ้นๆ
และจะพัฒนาตนเองให้ดีกว่านี้ไปเรื่อยๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น